DZIEŃ KOBIET
najpierw nie chcieli uwierzyć
więc mówili do siebie
że ich miłość za wielka
nieobjęta jak liście
za wysokie za bliskie
potem że to nieprawda
przecież tak jest ze wszystkim
lecz Ty co znasz ptaki po kolei
i buki złote
wiesz że jeśli miłość to tak jak wieczność
bez przed i potem
x. Jan Twardowski
mimi.ania@gmail.com 
Piękny jest ten wiersz, ale ja się go troszeczkę boję. Bo ten człowiek to zero kondycji psychicznej, jest jak ten liść i trzcina na wietrze i nie udaje mu się oprzeć miłości. A może tak właśnie ma być? Skoro Bóg tak chce?
Nie wiem, ale cieszy mnie patrzenie jak co dzień chybocze i nie może się oprzeć…. 😉 chwilo trwaj!